Zasada działania maszyny do sitodruku ① Program cyklu pracy płaskiej maszyny do sitodruku wykorzystuje jako przykład monochromatyczną półautomatyczną ręczną maszynę do sitodruku z płaskim ekranem. Jednym z jego cykli roboczych jest: podawanie części → pozycjonowanie → drukowanie → Opuść raklę, podnieś płytkę powrotu atramentu → Suw rakla → Podnieś raklę → Opuść płytkę powrotu atramentu → Podnieś płytkę → Powrót skoku atramentu → Zwolnij pozycjonowanie → Odbiór.
W ciągłej akcji cyklicznej, o ile funkcja może być realizowana, czas zajmowany przez każdą czynność powinien być jak najkrótszy, aby skrócić okres każdego cyklu pracy i poprawić efektywność pracy.
③ Linia do wytłaczania. Podczas suwu drukowania rakla ściska farbę i płytę sitodrukową, tak że płyta sitodrukowa i podłoże tworzą linię styku, zwaną linią chwytu. Linia ta znajduje się na krawędzi rakla, a niezliczona ilość wytłoczonych linii tworzy powierzchnię drukowania. Osiągnięcie idealnej linii docisku jest trudne, ponieważ pociągnięcie druku jest procesem dynamicznym.
③ Zasada działania maszyny do sitodruku. Na przykładzie powszechnie stosowanej ręcznej maszyny do sitodruku, zasadę działania maszyny do sitodruku można opisać w następujący sposób: moc przenoszona jest przez mechanizm transmisyjny, a rakla wyciska farbę i płytę sitodrukową podczas ruch, tak aby sitodruk Płyta drukarska i podłoże tworzyły linię wytłaczania. Ponieważ sito ma naprężenia N1 i N2, na wycieraczce generowana jest siła F2. Pod działaniem siły ściskającej F1 rakla, poprzez siatkę, nadruk jest pomijany od przesuwającej się linii tłoczenia do podłoża.
Podczas procesu drukowania płyta sitodrukowa i rakla poruszają się względem siebie, a siła wytłaczania F1 i siła odbicia F2 również poruszają się synchronicznie. Brudne plamy. Oznacza to, że ekran jest stale odkształcany i odbijany podczas skoku drukowania.
Rakla jest oddzielana od podłoża wraz z płytą sitodrukową po zakończeniu druku jednokierunkowego, a jednocześnie następuje powrót farby do tyłu, czyli zakończenie cyklu drukowania. Odległość między górną krawędzią podłoża a tylną stroną kliszy sitodrukowej po powrocie do farby nazywana jest tą samą odległością kliszy lub odległością rastra, która ogólnie powinna wynosić od 2 do 5 mm. W druku ręcznym, technika i biegłość operatora bezpośrednio wpływają na tworzenie linii wytłaczania. W praktyce pracownicy sitodruku zgromadzili wiele cennych doświadczeń, które można streścić w sześciu punktach, czyli zapewnienie liniowości, jednolitości, izometrii, wyrównania ciśnienia, centrowania i pionowości w ruchu rakla. Oznacza to, że rakla powinna poruszać się w linii prostej podczas drukowania i nie należy nią wstrząsać w lewo iw prawo; nie powinno być wolno i szybko do przodu, szybko do przodu, a potem wolno lub nagle wolno i szybko; kąt nachylenia do płytki z tuszem powinien pozostać niezmieniony, a szczególną uwagę należy zwrócić na pokonanie kąta nachylenia. Powszechny problem, który stopniowo się nasila; ciśnienie druku powinno być jednolite; odległość między wycieraczką a wewnętrzną stroną ramy sita powinna być równa; płyta z tuszem i ramka powinny być ustawione prostopadle